Οδοντόβουρτσες με νοημοσύνη, άνθρωποι χωρίς. Το hype της εποχής: Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ). Έχουν πει ή καλύτερα όλοι λένε ότι βιώνουμε την 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Ατμομηχανές, ηλεκτρισμός, υπολογιστές, καταστροφή. Εκατομμύρια θα χάσουν τις δουλειές τους, τα ρομπότ θα κυριεύσουν τον κόσμο, οι άνθρωποι, όπως τους ξέρουμε σήμερα, θα είναι περιττοί, θα ενωθούμε με τις μηχανές, μοναδικότητα. Το 1956 στο Dartmouth College, σε ένα καλοκαιρινό συνέδριο-συνάντηση, έγινε η πρώτη χρήση του όρου ΤΝ. Στην αρχή, ακόμη και κάποιοι από τους ίδιους τους συμμετέχοντες δεν χρησιμοποίησαν τον όρο, προτιμώντας, για παράδειγμα, τον όρο «επεξεργασία σύνθετων πληροφοριών» για την έρευνά τους. Τελικά, όντας αρκετά ιντριγκαδόρικος ως όρος, επικράτησε και ο σκοπός επιτεύχθηκε. Το παλιό-αναλογικό νικήθηκε, το ψηφιακό-μοντέρνο επικράτησε. Από την Κυβερνητική (Cybernetics) και τη Μελέτη Αυτομάτων (Automata Studies) περάσαμε στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης (Artificial Intelligence).
Μια έννοια με τόσο ευρύ εννοιολογικό πεδίο που καταλήγει να έχει τόσους ορισμούς όσοι είναι και αυτοί που την ορίζουν. Στο βιβλίο «The Quest for Artificial Intelligence» ο Nilsson την ορίζει ως το πεδίο της επιστήμης υπολογιστών, το οποίο προσπαθεί να δημιουργήσει νοημοσύνη σε υπολογιστικές διατάξεις. Δίκαιο εν μέρει. Έτσι, μέσα στο βιβλίο παρουσιάζεται, από έναν από τους πρωτεργάτες της έρευνας πάνω στο θέμα, η ιστορία της ΤΝ, ξεκινώντας από τις αρχές του 1950 και φτάνοντας μέχρι την υλοποίηση των σημερινών σύγχρονων εφαρμογών. Αν αποφύγουμε κάποια τεχνικά θέματα που μπορούμε άνετα να παραλείψουμε κατά την ανάγνωσή του, δίνεται μια καλή εικόνα του πεδίου. Πρέπει να σημειώσουμε, όμως, ότι έχουμε να κάνουμε με μια ιστορική παρουσίαση, δοσμένη από την οπτική ενός από τους συμμετέχοντες στην ερευνητική διαδικασία και δημιουργούς της ιστορίας που περιγράφεται, και όχι με μια αντικειμενική, όσο μπορεί να είναι αντικειμενική, ή κριτική, ιστορική έρευνα από έναν εξωτερικό παρατηρητή- ιστορικό. Προφανώς, ισχύει και εδώ αυτό που λένε στο χωριό μου: «αυτός τα λέει όπως τον συμφέρει». Αλλά περί ιστορίας και αντικειμενικότητας, τα λέμε μια άλλη φορά. Αν θέλετε να διαβάσετε μια συνοπτική, ίσως όχι και τόσο αντικειμενική, ιστορία των ιδεών, των «επιτευγμάτων», αλλά και των αποτυχιών της ΤΝ, το βιβλίο του Nilsson αποτελεί μια καλή αρχή. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να διαβαστεί με μια δόση κριτικής διάθεσης. Comments are closed.
|
Categories
All
Archives |